Sürdürülebilirlik analitik ve normatif bir çerçeve olarak hemen her alanda yirmi birinci yüzyıla damga vuran bir
olgudur. Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir gelişim kavramları bugün neredeyse modern toplumun her alanında
vazgeçilmez bir olgu haline gelmiştir. Şüphesiz bu durumun yükseköğretim için de önemli yansımaları olmuştur.
Üniversitelerin sürdürülebilir kalkınma hedefleri ile ilişkili olarak yeşil kampüsler oluşturmaktan toplumu
bilinçlendirmeye, mevcut sorunlara sürdürülebilir çözümler önermekten sürdürülebilirlik kapasitesini geliştirmeye
kadar birçok farklı şekilde faaliyet göstermesi beklenmektedir. Ancak gelinen noktada sürdürülebilir üniversiteye
yönelik özellikle ulusal alanyazındaki çalışmaların oldukça sınırlı olduğu görülmektedir. Mevcut çalışmada bu
eksiklikten hareketle sürdürülebilir üniversite modellerini ve sürdürülebilir üniversite sıralamalarını ve bunların
bileşenlerini incelenmiştir. Bulgular, ele alınan modeller ve sıralamaların alanyazına önemli bir katkıda bulunduğuna ve
özellikle yükseköğretimde karar vericiler için sürdürülebilirlik için gerekli siyasaları tasarlama ve uygulamada önemli
bir referans noktası sağlayabileceğine işaret etmektedir. Çalışmanın sürdürülebilir üniversitenin ve bileşenlerinin ne
olduğuna yönelik bulgularının gerek gelecek araştırmalar için gerek yükseköğretimdeki karar vericilerin sürdürülebilir
üniversiteye yönelik karar ve eylemleri için önemli olduğu düşünülmektedir.

Sustainability, as an analytical and normative framework, is dominating the twenty-first century. The concepts of
sustainability and sustainable development have become an indispensable phenomenon in almost every aspect of
modern society. Undoubtedly, the predominance and integration of sustainability has had important repercussions for
higher education as well. Accordingly, universities are expected to align themselves with sustainable development goals
in many different ways, from creating green campuses to raising awareness of the society, from suggesting sustainable
solutions to current problems to developing sustainability capacity. However, it seems that the notion of sustainable
university still needs further elaboration and examination considering the fact that the literature on sustainable
universities is quite limited. A review of Turkish literature on sustainable university has revealed that there exists a
research gap that needs to be addressed. Based on this shortcoming, the current study examines sustainable university
models and sustainable university rankings as well as the components included. The findings indicate that the models
and rankings discussed make an important contribution to the literature and can provide an important reference point for
decision makers in higher education in designing and implementing the necessary policies for sustainability. It is
thought that the findings of the current study are of importance in that they can establish a base for further research and
guide higher education leaders through their journey to design and implement sustainable policies.